godzić

godzić I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb, godzićdzę, godzićdzi, gódź, godzićdzony {{/stl_8}}– pogodzić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'doprowadzać do zgody; jednać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Godzić poróżnionych. Pogodzić strony sporu. Pogodziło ich wspólne nieszczęście. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'łączyć ze sobą dwie różne rzeczy, sprawy; stosować, uprawiać je jednocześnie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Godzić pracę z działalnością społeczną. Pogodzić przyjemne z pożytecznym. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}godzić II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb {{/stl_8}}– ugodzić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb {{/stl_8}}{{stl_7}}'trafiać czymś w kogoś, coś; uderzać, nacierać na kogoś, coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Godzić w kogoś strzałami, sztyletem. Pocisk ugodził go w serce. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}godzić III {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'celować, mierzyć w kogoś, coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Strzeliste wieże godzą w niebo. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'postępować w sposób przynoszący komuś, czemuś ujmę; narażać na szwank': {{/stl_7}}{{stl_10}}Swoim zachowaniem godził w honor wojska. Godzi to w dobre imię firmy. {{/stl_10}}